Birthday lunch in Sestri

Today the Ladies skipped the walk and got straight down to the real business: lunch. And what a lunch!

It's Annelies's birthday today, and we celebrated at Trattoria Angiolina in Sestri Levante. Delicious Spaghetti Angiolina - spaghetti with seafood - accompanied by homemade bread and a glass of cold, pure Lumassina "Acerbina" and followed by chocolate mousse, served in an edible cup of dark chocolate with moscato zabaione on the side.

And we didn't even exercise to make up for all those calories!!!

Top right: Birthday girl
Below: Birthday pasta... Birthday dessert... Birthday friends!

Hey you Jane of the jungle

Goede herinneringen hebben we aan vorige week op de Monte di Portofino. Wij besluiten afgelopen woensdag opnieuw de trein naar Santa M.L. te nemen en vandaar het pad te kiezen naar het klooster van San Fruttuoso. Een klein oud klooster, gelegen aan een moeilijk te bereiken baai. Niet bereikbaar met een auto, wel per boot of lopend. Nou ja, lopend? In den beginne stappen we fier de hoogte in via mooi aangelegde trappen en de prachtig onderhouden bospaden zijn een lust voor het oog. Goed te doen, een beetje conditie is wel handig.

Na een klein half uurtje weet onze tourguide zeker dat we door de bomen het bos niet meer moeten zien en neemt ons mee over een zijpad. Glijdend over een dikke laag gevallen blad, onze blote knieën (deze dag nog altijd 24 graden!) schavend langs struiken raken we al gauw het spoor bijster. Krista's echtgenoot weet de weg, we besluiten hem te bellen. Uiteraard niet omdat we de leiding van een stoere man missen, een beetje risico nemen maakt ons niet bang (we zijn alle 3 ooit geëmigreerd niet wetende wat ons te wachten stond!). Maar helaas: niemand van ons heeft bereik. Er zit maar één ding op en dat is teruggaan. Moeten we nou links- of rechtsaf?

Weer vaste grond onder de voeten, we struinen tussen de olijfgaarden. In oktober worden de gekleurde netten opgehangen voor de olijvenoogst. Soms maaien of harken harde werkers de olijven uit de bomen of er wordt een soort boomschudmachine gebruikt. Hoe dan ook, het is zaak dat de olijven zo min mogelijk beschadigen, de olie kan er een akelig smaakje door krijgen.



Stekelige, wilde kastanjes vallen uit de bomen. Het is nog oppassen dat we onze enkels niet zwikken.

Om San Fruttuoso te bereiken staan ons nog heel wat steile en gladde hellingen te wachten. Joanne hebben we vandaag uitgeroepen tot de Hey you Jane of the jungle of de berggeit van onze club. Op de foto een stoere Krista hikend op een glibberige helling.

In de verte ligt het klooster waar we naartoe moeten. En het mooie strand waar Joanne al een dik half uur onder de boogjes op ons wacht, verlangend naar een glaasje wit en een gebakken visje.



Net als vorige week gaan we varend naar Rapallo, waar we vandaag wel een ijsje weten te scoren. Dit als beloning voor de ontberingen die we hebben doorstaan.

Portefino heeft ons vorige week een mooie wandeldag gegeven. Wij besluiten vandaag opnieuw de trein naar Santa M.L. te nemen en vandaar naar San Fruttuoso te lopen. Nou ja, lopen?

In den beginne stappen we fier de hoogte in via mooi aangelegde trappen en de prachtig onderhouden bospaden zijn een lust voor het oog. Goed te doen, een beetje conditie is wel handig.


Na een klein half uurtje weet onze tourguide zeker dat we door de bomen het bos niet meer moeten zien en neemt ons mee over een zijpad. Glijdend over een dikke laag gevallen blad, onze blote knieën (deze dag nog altijd 24 graden!) schavend langs struiken raken we al gauw het spoor bijster. Twijfel overvalt ons en Krista pakt de telefoon om haar man te bellen. Uiteraard niet omdat we de leiding van een stoere man missen. Een beetje risico nemen maakt ons niet bang (alle 3 zijn we tenslotte ooit geëmigreerd), maar zoekraken in dit grote bos kunnen we onze geliefden toch niet aandoen....


Maar helaas: niemand van ons heeft bereik. Er zit maar één ding op en dat is teruggaan. Maar moeten we nou linksaf of rechtsaf? Olijfjes laten zich binnenkort vallen in gekleurde netten. Een simpele maar doeltreffende manier om olijven te oogsten. Prettig dat hier de wandelpaden zonder gaten en holen van eventuele akelige beesten zijn.

Another walk on Monte Portofino

On Wednesday October 7 the sun continued to shine and the Ladies, still in shorts and t-shirts, took the train to Santa Margherita once again for another walk on Monte Portofino. We set off on the same trail as the previous week, but branched off after the Mulino in the direction of San Fruttuoso, taking the longer trail over the ridge and down into the bay where the Abbey of San Fruttuoso is instead of dropping down to Portofino. The first part of the walk is on a well-tended, paved path through olive groves, strung up with colourful nets ready to collect this fall's harvest. The second part takes you away from the paved path and out of the olive groves into some wilder territory; we hiked past a lightning-struck tree inhabited by a colony of particularly large and threatening hornets and up into the cloud that often seems to hang over the top of Monte Portofino. The final part of the trail is a long, steep descent into the bay of San Fruttuoso, currently even longer due to a detour around a work site; we came into the town right above the medieval abbey, which we had to pass under (or through) to get to the little beach where we enjoyed a delicious and well-deserved plate of deep-fried seafood with salad from a seasonal restaurant establishment set up right on the beach.

Almost autumnwalk in shorts

It's almost autumn. Fresh mornings, little spiders in the plants on the balcony and shops full of mushrooms, chestnuts and pumpkins. Change of seasons makes that it is not too warm anymore for a good walk. After a long summer without our weekly wednesday event "The ladies who walk and lunch" met at the station for a short trainride to Santa Margherita Ligure. The sun is shining, temperature is about 25 C. Autumn seems far, far away.

The Parco di Portofino is expecting us. We noticed some fallen golden leafs (guess because it hasn't been raining for ages!)and the first acorns on a wood-path. A nice bit of climbing, a lot of talking, lots of water and the beautiful views on the sea and luxury yachts in front of the Portofino harbour.

What we ate? Incredable green minestrone (never seen it as green as this soup) with a good glass of white wine for a real fair price. Which is nearly unbelievable, actually it's a miracle in Portofino.


We decided to start our homejourney over sea. A short trip from Portofino to Rapallo. So far our first walk after summer will be remembered as a dream. We had another dream: good italian ice. Searching and searching in the station area. Strange enough we couldn't find a gelateria ...... Is this the Italy we know?

For me our first walk this season was a real treat (even without the icecream)! Today is likely a day too late to kickoff the walks and lunches. I'm going to finish my book on the couch. There is a thunderstorm, the streets are flooded and this seems not to end soon. Hopefully autumn has not really start today......