Mmmmmm taart

3e wandeling op 11 februari 2009
naar San Salvatore

Entella, zo heet de rivier die in Chiavari het water naar de zee draagt. Doordat het de afgelopen periode zo geregend heeft staat het water hoog. Langs de Entella vindt men een wandelpad. Grote moestuinen, een camping, bloeiende mimosa, olijfbomen en uitzicht op met sneeuw bedekte bergtoppen. En dit allemaal in onze achtertuin (die we geen van allen hebben....), op 5 minuten lopen vanaf onze appartementen.

Met het hoogteverschil van 521 mtr. van vorige week nog in gedachten besloten we nu niet meer dan 38 mtr boven de zeespiegel te gaan. Ons doel is San Salvatore. In dit dorp wordt elk jaar in augustus het feest gevierd ter herinnering aan een adellijke bruiloft in 1240. Als gast op dit feest krijg je een naambordje opgespeld en ga je op zoek naar de 2e persoon met dezelfde naam. Heb je hem/haar gevonden dan is je beloning een stuk taart: de Torta dei Fieschi. De taart is zo groot dat hij verdeelt wordt onder, naar men zegt, zo'n 14.000 bezoekers! Een historische optocht, muziek en vuurwerk maken dit feest tot één van de leukste in de omgeving.


De Basiliek Dei Fieschi uit de 13e eeuw ligt wat hoger dan de 38 m. Hier in de Riviera de Levante vindt men ardesia, een soort leisteen. Dit kleine sobere gebouw is gemaakt van deze steen als familiekerk van de familie Fieschi. Wanneer we gedrieën binnenstappen beginnen we eerbiedig te fluisteren. De eenvoud maakt elke keer weer indruk. Bij één van de heiligenbeelden staat een gebed van Fransicus van Assisi in een lijstje. Hij vraagt om een manier vrede in de wereld te brengen. Hiermee kan niemand toch moeite hebben........

Mijn voeten in mijn nieuwe wandelschoenen beginnen enigszins te protesteren. We hebben nog een een klein uurtje te gaan. Het zonnetje schijnt, de sinaasappels waaien zowat uit de bomen. Er staat een hele harde wind,
29 km p/uur maar geen idee welke windkracht dat is. We lopen tegen de wind in langs het strand naar de boulevard van Chiavari. De zee en de lucht zijn strakblauw, met een wolkje in de verte bij Rapallo en Santa Margherita Ligure.
We zijn alle 3 echt moe en verbrand wanneer we aan de tonijnsalade en bruschetta zitten. Nog 15 minuten lopen, dan zijn we thuis. Met pijnlijke voeten en een blaar............