We zijn een wandelclub begonnen. Elke woensdag om 10 uur vertrekken we voor een lange of wat minder lange wandeling en de bedoeling is dat we een lunch in een restaurantje wegwerken. Bedacht is dat er een wandelblog moet komen. Een blog met onze wandelprestaties, de restaurantjes waar we bijtanken, informatie over Ligurië, eten&drinken, nieuws over de wandelende dames en wat al niet meer. Het zou mooi zijn wanneer er steeds meer dames op woensdagmorgen de stoute schoenen aantrekken en mee op stap gaan.
Vandaag maken we de 1e wandeling. Om 10 uur afgesproken met Nicole en Joanne, Krista had jammer genoeg 2 zieke dochters thuis en kon helaas niet mee.
Ligurië mag aantrekkelijk genoemd worden als het gaat om km's maken met de benenwagen. Men zegt dat bijv. de Portofino trail wereldberoemd is. In de weekenden komen vele Italianen hierop af. Pieter en ik hebben er praktisch naast gewoond en er geen stap gezet. Wij moeten ons schamen. Maar ons wandelkluppie gaat daar natuurlijk verandering in brengen.
Onze eerste schreden zetten we van Chiavari naar Sestri Levante.
Het weer: half zonnetje, zo'n 12 graden, noordenwind. Gezond wandelweer.
Via de Corso Dante de brug over naar Lavagna. Dit is 10 minuten lopen. Wij zijn natuurlijk echte stappers en bedachten dat een kleine pauze wel op zijn plaats was. Een bar met een prettig terras werd snel gevonden. We genoten van een It. koffie met focaccia of een hevig besuikerde vanillebol. De lunch nog ver weg, de calorien (hoe schrijf je dat?) verbranden we wel. Na dit genoegen hebben we een mooie basis om de 7 km te lopen.
Deze wandeling had nog een paar verrassingen voor ons in petto!
De 1e verrassing: een bouwput aan de boulevard van Lavagna. Een onduidelijk bouwputje. Een hek belette ons op de boulevard door te wandelen. Joanne, sportief als ze is, klom meteen het hekje over wat naar het strand leidt en als een ware abseiler daalde ze (de 2,5 meter) af!
Een andere optie: terugkeren naar de 1e de beste trap waarmee je het strand bereikt. Nicole koos voor de trap. Ik klom niet al te elegant het hek over en seilde, op mijn niet serieuze wandelschoenen, ook ab.
Na een uurtje de 2e verrassing: Langs de route bevinden zich restaurants, strandtenten, kanoclubs en botenverhuurbedrijfjes. In de winter worden al deze gelegenheden afgesloten met kettingen en hoge hekwerken. Bij deze gebouwen staan weleens 2 muren op het strand. Er stroomt een watertje tussen naar de zee! Die muren staan net iets te wijd uit elkaar om er over te springen en bij vloed staan ze te ver in zee. En het is vloed. Het strand wordt almaar smaller. Teruglopen is geen optie. Muurtjes bespringen? Hmmm, 4 meter diep vallen tijdens vloed in koud winterwater? Nee, gaan we niet doen. Wachten tot eb? Kan nog uren duren. Ook Nicole is een sportieve dame en roept: "Ik ben dol op avontuur" Ze rent, wanneer de zee zich even terugtrekt, voorbij de obstakels en roept over de muur:
"Ik heb natte voeten!"
Joanne en ik konden niet achterblijven en kozen ook het wijde sop.
Sestri Levante gloort in de verte en de zon geeft de zee een schitterende glans.
De 3e verrassing: Ha, dit kennen we, een strandtent. Deze keer op een boulevard. Naast de promenade loopt ook het spoor van Treni Itala. Hoge hekken erlangs. We zoeken een trap om het strand te bereiken? Die trap is achter een hek. Jo-Anne ziet echter achter een raam een man naar ons kijken. Hij kijkt niet blij. Is hij de eigenaar van deze puinhoop? We zijn 3 lonely ladies in dit niemantsland en nemen snel een besluit. Om geen problemen met de man te krijgen gaan we op zoek naar een sottopassaggio, een tunneltje onder het spoor. Wij zijn nergens bang voor maar voelen ons toch bekeken door de man. Het eerste tunneltje staat vol onbeduidend water, de tweede is onze redding.
Vrolijk vervolgen we de wandeling richting onze lunch: inktvis en pesce spada op een rucola/tomatensalade met een lekker wit wijntje erbij. Dit in een soort bruin café, bijna on-italiaans. Met de bus terug naar Chiavari en we kijken alledrie terug op een heerlijke dag.
Nu nog een naam bedenken voor de club en de blog..............
No comments:
Post a Comment