Back on the Entella track

Vandaag eindelijk weer gewandeld. Drukke dagen, slecht weer of andere redenen maakte dat we de afgelopen weken eigenlijk alleen gegeten hebben met elkaar op de woensdagen. Vandaag opnieuw met Krista de Entellawandeling van een paar weken geleden gemaakt. Niet te ingewikkeld, zij heeft een enkelblessure en moet zichzelf in acht nemen.

Het is pollentijd en langs de rivier leek het of het gesneeuwd had. De juffen van een school bedachten dat de biologieles ook buiten het klaslokaalkon en namen de kinderen mee op excursie. De kids plukten bloemen, zochten hagedisjes die zich mooi niet lieten vangen. Een jongetje vond het jammer dat hij geen hengel bij zich had. Vissen zou zo leuk zijn ipv gesjok langs het water.
Ik moest denken aan fietsen of wandelen langs de Rotte in de polders bij Rotterdam. Het lijkt al 100 jaar geleden.....

Net als de vorige keer gegeten bij Ma-Pa. Alleen mannen in het restaurant, alsof we in een Arabisch café neerstreken waar vrouwen zich niet kunnen vertonen. De chef begroette ons met "Goodafternoon" ipv "Buongiorno".
Zien we er zo on-Italiaans uit of herinnerde hij zich ons vorige bezoek nog?
Hij bracht ons naar het terras. Wat heel aardig was, alleen de stoeltjes waren nog niet gesopt. Wij maalden er niet om.

Ons menu: ravioli met een walnotensausje, sardientjes in citroen met een salade en een verrukkelijke cake toe. Mooi uitzicht op de rivier, onze dag kon niet stuk. Blij en een heeeeel klein beetje licht in het koppetje (door het glaasje wijn) riepen we "Bye Bye" naar de chef en togen over de witte pollen terug richting Chiavari.